Beşiktaş'ta Bir Ev

Biraderimiz, “Beşiktaş’ta bir ev” kalıbıyla var olan duygu yoğunluğunu ateşe veren ilk kıvılcımı yaktı sağ olsun. Evet, bir ev vardı. Geleni bol, gideni azdı. Yolu da yokuştu. Acep ne işti...

Bugün itibariyle anahtar teslim edildi. Olabildiğine dökük ve eski olan o ev bile, öylesine sevilmiş ki, son zamanlar evden çıkmamamız adına para teklif eden sevdiklerimiz bile oldu. Var olsunlar... Ama kusura bakmayın arkadaşlar, evi müze yapamayacağız. 

Fethiye'deki ve İzmir'deki paylaşım anlayışının hüküm sürdürebileceği sayılı yerlerden olan Beşiktaş, kapanış şarkısı olarak bu zamana kadar hep Pearl Jam'den Black dinledi. Elde yolluk tutmak suretiyle "We belong togerther" diyen ağızları inkar etmeyin. Bu kez değişiklik yapıyorum. Deniz Ç'nin ardından Fikogol de veda dedi malumunuz, varsa içinizde feda diyen, "son" şarkısını yorum kısmına yazsın. Ben eklerim, bana getir...

Eve davet etme şerefine erişemediğim, fakat farklı bir yerlerde de olsa, aynı havayı soluduğumu düşündüğüm bir babadan geldi... sağ olasın hiç...



Ahmet Emre'den...