Sırf yukarıdaki karikatür yüzünden bazı zamanlar anneannemin
Girit, dedemin Selanik bağlantılarının olduğunu söylemediğim oluyor. Olsun varsın;
eskiden beridir Yunan halkına bir yakınlık hissederim. Bunun için birkaç kuşak öncesine geri dönmeye ihtiyacım yok. Coğrafi olarak da yakınız zaten, İzmir ve Fethiye uzak diyarlar değil.
Aylar öncesinde izlediğim bir
belgeselde kriz illeti sebebiyle her gün mükellef sofra kuran ve keyifli bir
şekilde içki içen Yunanların, artık bu rutini haftanın sadece iki gününde
yapabildiklerinden bahsedilmişti. Dedim ya, güzel insanlar ve hala güzelliklerini korumaya çalışıyorlar. Alın size yakınlık kurmak için bir sebep daha.
Aydın yöresinde doğan babam, bundan seneler evvel Dido
Sotiriyu’nun bir kitabını okumamı önermişti. Aslında iki milletin senelerce
nasıl da içli dışlı, kardeşçe yaşadığını anlatan güzel bir roman. Aldık, okuduk. Son
oynanan Olympiakos – Anadolu Efes maçından sonra da aklıma bu kitap geldi. Serinin
galibi Olympiakos oldu, Efes’i kendi topraklarına geri gönderdi. Kitabın adı,
Benden Selam Söyle Anadolu’ya idi...
Burası için en güzel lafı Sadık Hoca söylemişti. Yok mu ya Afyonlu.
YanıtlaSilAfyonlu benim, ben de hem bu kitabi hem hepiciinizi cok severim :)
YanıtlaSil